هو
می شود من ساکت بمانم و فقط صدای العفو بیاید؟ همان صدایی که مدت ها دلتنگش بودم. آن وقت حاجی بگوید آنقدر العفو بگو تا دلت بشکند. اما مگر سنگ سیاهی که زنگار گناه گرفته؛ ساده به رحم می آید؟ گاهی گمان میکنم چیزی نمانده تا قوم الظالمین شدن. اگز گریه بر عزیز فاطمه را از من بگیرند. اگر از غبارِ راه نوکران حسین بن علی بودن، باز بمانم. آن وقت است که اندک امیدی که دارم از دست میرود.
حتی اگر به دوزخم می افکنی، نعمت بکاء بر سید الشهدا را از من دریغ مکن...
