هو
چرا اینجا انقدر سوت و کور شده؟ نه کسی می نویسد نه کسی می خواند. انگار همه دچار رخوت شده باشند...
کتاب جدیدی را شروع کرده ام. از نویسنده ی محبوبم. شاید با خودم قرار سال های ابتدای دانشگاه را بگذارم. ماهی حداکثر یک کتاب میتوانم بخرم.... اینطور شاید رگه های این جنون قدری کمرنگ تر شود.
اما سردرگمی جدید این روزها انتخاب رشته است. چه کنم؟ چه بخوانم؟ رو به دیوانگی ام.حوصله ی کار و مدرسهرا هم حتی ندارم.
